Natuurlijk dat ik dat zo over het hoofd kan zien, dat is precies de verstrikking waarin we dagelijks terecht komen. De controle die de machthebbers willen hebben, is dezelfde energie als de controle die wij als mensen weer terug mogen nemen. Alles wat hier speelt heeft twee kanten.

Controle kan alleen maar werken zolang wij alles buiten onszelf plaatsen en niet het heft in eigen hand willen nemen. We willen niet de controle van buitenaf, maar willen die ook niet zelf ter hand nemen. De andere kant is namelijk eigen verantwoordelijkheid nemen. Maar dat vraagt wel wat en heb je dat er voor over om zo niet door anderen gecontroleerd te worden? Dat is de vraag?

We zijn zo actief om de controle te bestrijden buiten ons, manifestaties, acties en soms geweld. De uiting is begrijpelijk en ook helemaal goed dat mensen dat doen hoor, maar er zit ook een andere kant aan namelijk dat het de controlerende macht helemaal niet uitmaakt of je er voor of tegen bent.

Ik weet niet of jullie het hebben gevolgd over de demonstratie van afgelopen zondag 6 november, die gecanceld is nadat David Icke de toegang werd ontzegd voor twee jaar om naar de Schengenlanden te reizen. Daarop heeft David zelf met een filmpje zijn boosheid geuit over alles en daarover is weer een stuk geschreven door Martin Vrijland. Druk op de link en je kunt het zelf lezen.

N.a.v. het stuk van Martin Vrijland zag ik ineens hoe het in elkaar steekt. Er worden bewust mensen tot belangrijke sprekers neergezet, zoals hier David Icke, die precies verwoord wat we willen horen, om vervolgens vervolgd en verguisd te worden en precies daarmee iedereen die zo denkt in zijn val meeneemt. Hoe goed zit dat in elkaar?
Waarom dat allemaal is, is dat de controlerende macht echt alles controleert.

Zolang wij dus de controle van buitenaf nodig hebben, zal die er ook zijn en wordt die zeer intelligent gespeeld. Er wordt letterlijk met ons gespeeld en als je het niet doorhebt raak je er al snel in verstrikt, zoals vele alternatieve media erin verstrikt raken.

Ik heb wel eens geopperd aan vrienden om alle regels en wetten te schrappen. De enige reactie die ik krijg is: “dan wordt het een chaos”. Ah, daar zijn we dus bang voor en zoeken dus de veiligheid buiten onszelf, want blijkbaar kunnen wij dat niet zelf. Als we zelf gaan nadenken en vooral voelen, ja, dan zal eerst het oude en vastgeroeste denken zich moeten losweken en dat geeft inderdaad chaos. Chaos in je hoofd, je weet niet meer wie of wat je moet geloven. Maar dat is de eerste fase en daar kom je echt wel doorheen, want het speelt zich af in je mind.

De hersenen zijn de hardware waarop de mind energie draait (ik heb dit letterlijk van complotmedia gehaald). Net zoals in een computer kan de hardware gehackt worden. Hersenen zijn daarom waar onderhevig aan mind control en die controle laat niet heel makkelijk los en zal je zeker hele onprettige ervaringen en gevoelens geven. Kijk het aan, doe er niets mee. Als je het accepteert en toestaat, verdwijnt het net zo snel als dat het opkomt. Echt waar, ik heb het ervaren. Het voelde alsof mijn hoofd van binnen in stukken brak en ik voelde de grens van gekte. Was ik eroverheen gegaan dan was ik gek geworden. Maar dat hoeft helemaal niet. Het is het aankijken ervan en de ervaring erin is heel sterk en laat dus heel veel zien. In dat ene ogenblik verscheen een hele psychiatrische wereld aan mij en hoe het werkt. Dat toelaten en er niet in meegaan, lost het ook direct op en geeft dus meteen heel veel informatie mee, alsof een luik opengaat, beter gezegd een veld.

Dus de controle zit in onszelf. Meestal willen wij controle hebben over situaties van buiten af. Dat herken ik heel erg in mij zelf. Die controle noemen we bijvoorbeeld opvoeding, waarbij wij als ouders controle moeten hebben over onze kinderen en als je dat niet hebt, word je bestempelt als een slechte ouder. Of controle hebben over je emoties, waardoor je steeds verder afdwaalt van je gevoelens. Het werkt allemaal zeer vernuft. Macht en controle we willen het allemaal, toch? Ik voel diep van binnen dat het een tekortkoming is die we naar buiten toe projecteren. Omdat we zelf de controle vaak kwijtraken en dat precies niet willen. Daar zit een verbod op. In de verdraaide werkelijkheid is controle iets wat je moet vasthouden en verdedigen en dat doen we ook met onszelf.

Laat je de controle los, dan verschijnt er misschien wel eerst chaos, omdat we het niet kennen. Iets dat je jaren hebt vastgehouden is als een ballon waar de lucht ineens uit ontsnapt, die ballon gaat dan alle kanten op. Maar daar achter zit een zachtheid en onvoorstelbare kracht. Onze eigen kracht die in de verdraaide werkelijkheid goed opgeborgen achter macht en controle ligt, maar herkenbaar voor diegene die willen zien. Het is de verantwoordelijkheid, zonder schuld en boete, gewoon jij die er helemaal mag zijn met alles wat je in je hebt en er voor gaat staan. Je goede en je slechte kanten.

Uiteindelijk zijn het allemaal ervaringen en dat is wat jou en mij wijzer maakt. De Aarde is zo mooi, want hier kan je dat tot in de diepste cellen voelen en ervaren. Al ziet het er slecht uit, het is het niet, draai het om en om en om en kijk en voel.