Aan de horizon gloort de nieuwe Aarde.
Het is niet een bouwsel op oud puin, het is de werkelijke Aarde die verschijnt vanuit alle harten van de mensen.
Wij creƫren het zelf vanuit onze verbinding met alles dat leeft,
zonder gedachte,
zonder moeten,
zonder willen.
Daar uit het veld waar alles samenkomt in eenheid en liefde,
daar waar het weten al is
en de gedachte vervliegt
omdat gedachtes de oude wereld bevat
omdat die incompleet en vervormd is
We stutten deze wereld met onze gedachten en houden het zo overeind.
Maar leven hoeft niet worden gestut.
Het is altijd aanwezig.
Het weten diep in jezelf,
dat wat vanzelf komt en gaat,
wat ook niet vastgehouden hoeft te worden,
want het is er altijd al.
Daar waar het leven zich weer in haar volle glorie kan laten zien en laten horen,
het trompetgeschal dat alles doordringt en cellen weer laat dansen,
zodat het leven weer in alle volheid geleefd kan en mag worden.
Weg van alle vervorming en buitenkant die
hol blijkt te zijn,
ziek blijkt te zijn,
oorlogszuchtig blijkt te zijn,
vervalst, vol leugen blijkt te zijn.
Het laat zich nu van de duisterste kant zien,
Zodat wij het kunnen aanschouwen en eindelijk er helemaal doorheen prikken.
Zie, zie de nieuwe Aarde zij is er al en ze wil zo graag dat wij haar zien.
Ook inspiratie?
Wil je delen wat deze inspiratie met je doet of zelf een inspiratie opsturen?
Dat kan naar inspiratie@vrijmenszijn.nl.