Er staat iemand, die blijft volhouden ik heb niet gelogen, terwijl de notulist aantoont dat dat wel zo is. Er zijn mensen, die het zo moeilijk vinden te geloven, dat ondanks eerdere bewijzen van geheugenverlies (lees ontkenning van een waarheid voor je neus gepresenteerd) dat iemand toch liegt, hem het voordeel van de twijfel geven.

Welk mechanisme is dat?

Het doet me denken aan de vrouwen die misbruikt en geslagen, toch hun man niet verlaten. Hem goedpraten. Verwachten en hopen dat ie veranderen zal. Dat het de volgende keer anders is.

Of zoals Kaag zegt, we vergeten het en gaan van een nulpunt uit. Kans geven tot vertrouwen herwinnen. Hem uit de vuurlinie hielp door de motie van wantrouwen om te buigen naar een motie van afkeuring. Oftewel de vrouw die tegen haar man zegt, als je het nog eens doet.

Maar als ze eerlijk is, weet ze dat hij het nog eens doet. Want het is een patroon En misschien is haar agenda dat hij het nogmaals doet, zodat de weg meer vrij is naar haar wens minister president te zijn.

Wat natuurlijk door haar ontkent wordt, want dat is niet het verhaal wat ze zichzelf vertelt. Ze heeft volledig onschuldig een persoonlijk gesprek met Rutte over de kandidaat voorzitter vanuit D66, want vooraf informeren is gebruikelijk. En nee natuurlijk heeft ze het niet gehad over steun. Want dat past niet in haar beeld van zichzelf. En net als Rutte, niet wil toelaten het verhaal over zichzelf dat hij kan liegen, nee nee ,zo’n persoon ben ik niet.

Nee, ik ben toch geen persoon die mijn vrouw misbruikt en slaat. Dat is niet het beeld wat ik van mezelf heb. Dus als mijn vrouw bewijzen heeft en daardoor weg bij me gaat, is het haar schuld.
Zo leven we door omdat er verhalen gaan over hoe mensen over zichzelf denken, die zo ver voorbij de werkelijkheid liggen, dat er zelfs een hele partij in mee stemt om die verhalen in stand te houden, liever mijn zoon steunen dan de rauwe werkelijkheid onder ogen zien.

En als alles uitgeprobeerd is, in de reeks van onwaarheid en het schimmige gebied daarin, wordt de tegenpartij, de spreker die de waarheid in al zijn rauwe werkelijkheid deelt en boven water wil, weggezet.
Zo gaat dat.

Chrisan Laarman