Hoe zou jij het vinden als je aankomt in een vreemd land
waar je op school moet leren hoe het er werkt
waar je twee personen krijgt aangewezen, die ouders genoemd worden
waar je soms ook nog met andere wezens uit nog vreemdere landen in een vierkant blokhuis zou moeten wonen
dat als je genoeg geleerd hebt hoe het er in het land toegaat
dan is het nog niet klaar
dan moet je verplicht werken voor een goedje dat geld heet
en waar je als je met het goedje betaald hebt, in het bezit kan komen
om in het vreemde land te kunnen (gaan) leven
Gekochte huizen, spullen en land, ze maken je daar in den vreemde overal bezitter van

Ik ken het in wezen niet
Het is niet zoals waar ik vandaan kom
een echo herinnering van
Daar kan je geen bezitter zijn van dat wat overal om en in je heen is
Daar is geen beperking, zoektocht, demping, zin zoekend verlangen
Er zijn geen mensen, die getraind zijn en anderen niet
Daar is wel een besef
van hoe we in dat vreemde land zijn geland
hoe we zijn vergeten, ons kosmisch thuis

Er hoeft maar één op te gaan staan
om te spreken over thuis
dan is het voelbaar
dient het zich als mogelijkheid aan
vallen puzzelstukken samen
wordt harts taal gehoord
en als gevoeld toepasbaar weer terug in wezen

We kennen allemaal onze misleiding, afleiding en trauma’s en meer
als we gaan slapen en de dag doornemen
Maar erkennen we onze grootsheid en diepe verbondenheid,
juist in het dagelijks leven en in onze ontmoetingen met elkaar
Daar ligt de echo van thuis