Als ik de klinkers van ons alfabet in mij voel dan rolt er dit uit.
De “a” klank voel ik in mijn hartstreek en kan zich uitbreiden naar de maag.
De “e ” klank voel ik in mijn keel.
De “o” klank voel ik in mijn buik.
De ‘u” klank in mijn maagstreek en buik.
De maag is als een brug tussen het hart en de buik en kan dus beide klanken voelbaar maken, dat hangt van het woord af.
De ï’ klank voel ik in mijn hoofd, als een horizontale uitlijning, die ook de verbinding maakt naar het hart en de buik. De “i “klank voel ik vanuit midden in mijn hoofd tot aan mijn flamoes.
De “ij” klank voel ik in mijn hoofd en maakt het ruim, omhult het.

Dit voelend maakt dat de woorden zich in het gevoelsvlak aan mij laten zien. Zo kan ik het woord loslaten splitsen in “los” en “laten”. Los heeft de “o” klank in zich en voel ik in het buik gebied, het gebied van de emoties en voel ik dus meteen dat loslaten zich bindt aan emoties en daarom dus niet zo makkelijk is. Het woord “laten” zit in het gebied van het hart met de ‘a” klank. Dus eerst zul je zicht moeten krijgen op je emoties om het echt te laten in je hart, daar waar het echt losgelaten kan worden. Je hebt dus beide nodig. Het hart kan meehelpen met je emoties te reinigen.

Zo rollen de woorden in mij en laat taal zich met inzicht aan mij zien.

Het woord “emotie” zelf, begint met de “e” klank en wil zich dus uitspreken, want het is de keelklank. Daarna komt het buikgevoel erbij in de “o” klank en daarna het hoofd met de “i” klank. Emotie is dus niet verbonden met het hart, maar wel met het hoofd. Dat laat dus zien als je weet dat het hoofd bestuurbaar en programmeerbaar is dat emoties dus gestuurd kunnen worden. Dat wordt zo ie zo al gedaan door ons eigen hormoonsysteem. Het hoofd is altijd bestuurbaar en programmeerbaar door systemen. Vandaar ook de psychologie, waarmee de hersenwetenschap zijn intrede deed en er zoveel interesse is in hoe onze hersenen werken. De overheid en de media en vooral de reclamewereld werkt volop met deze kennis. Via het digitale netwerk worden wij steeds meer geprogrammeerd. Daarin wordt volop gericht op onze emoties, terwijl onze eigen emoties zich steeds dieper terugtrekken, omdat in de gerobotiseerde wereld emoties niet hanteerbaar zijn. Snap je het nog, hoe ingewikkeld het in elkaar wordt gezet? Precies daarom, zodat we het niet snappen.
Emotie is alles zonder hart, daarom kun jij jezelf verliezen in emoties als je hier niet bewust van bent.

Als ik met de klanken verder ga en het woord “hoofd” neem, dan is dat voelbaar in de buik, de “o “klank. Eigenlijk zou het dus huifd moeten zijn, omdat de buik, de “u” en “i” klank in zich heeft en dus is verbonden met het hoofd een eigenlijk dus “book zou moeten zijn, want de ‘o’ klank is voelbaar in de buik. Is dit een bewuste verdraaiing van de werkelijkheid of laat het zien hoe buik en hoofd met elkaar zijn verbonden en hoe de ”Matrix” zich hierin laat zien en dus blijkbaar bewust het hart zo omzeild en verwarring schept in hoofd en buik?
Heel veel “oo” klank woorden, zoals oor en oog en hoofd en oorlog, hebben dus alles met emotie te maken.

Het woord “hart” echter heeft precies de klank in zich waar het ook gevoeld wordt. Dus daar zit geen verdraaiing op, net als bij de keel, waar de é’ klank voelbaar is.

Het woord “woord” heeft de buikklank in zich, dus laat zien dat we eigenlijk vanuit onze buik de woorden vormen. Zo wordt de ware betekenis van het woord “woord” dus buikspreken. Terwijl we denken dat de woorden uit het hoofd komen omdat het allebei de ‘o’’ klank in zich heeft. Wat een verdraaiing of toch niet?

Het woord “krampachtig” voelt in deze zienswijze als maag-hart-hoofd, maar dan zonder verbinding. Dus wil ik van de kramp af dan zal ik de verbinding weer moeten zoeken. De verbinding tussen wat er binnenkomt in mijn maag, mijn hoofd en mijn hart.

Het woord “verbinding” zit zowel in de keel als in het hoofd met de “i’’ klank als uitlijning. Dus je zult zelf in actie moeten komen om je verbonden te voelen in het hart. De “a “ klank zit er niet in dus daarom zul je het zelf moeten zoeken om die verbinding met je hart weer te krijgen. Het uitspreken daarbij helpt je in verbinding te brengen met zowel de ander als jezelf, want de “e” klank zit er in en begint er zelfs mee. Dus dat is de sleutel.

Het wordt leuk als je het eenmaal doorhebt en het geeft mij een boel informatie op een geheel eigen wijze. Wat is dit een heerlijkheid om zo te mogen spelen met klanken en woorden en wat een inzicht geeft het mij.

Nog een woord wat opploept ‘balans’. Daar zit alleen maar de ‘a” klank in en heeft dus alles met je hart te maken. Daar vind je dus je balans.

Zo is het woord “liefde” wat we altijd in het hart voelen en in het Engels is het “love” wat in de buik en de keel zit. Maar dus niet in het hart. Dat is wel bijzonder toch?
Liefde begint met de “i” klank en die kent de uitlijning en ik voel dat ik die klank ook kan doortrekken naar boven toe, naar de kosmos en het laat mij dus zien dat liefde niet iets is zoals wij dat kennen en benoemen, maar dat het de verbinding is met de kosmos en de “e” klank wil dat hier als mens uitspreken. Terwijl het woord “haat” wel in het hart voelbaar is. Het gekwetste hart.

Begin je het door te krijgen en speel je met mij mee de gevoelswoordendans of maak jij je eigen woordenspel?