Een eigen ervaring

Ik voel de vrijheid in mij.
Daar waar het veld zich opent
en ik een ander beroer in het hart.
Het opengaan samen, hij en mij.

Nee, helderder, ik blijf in mijn hart
en open de ruimte van alle mogelijkheden.

Ineens zie ik de Matrix, het veld
wat alles vast zet en in deze tijd nog maar één mogelijkheid biedt.
Verkleind en verkrampt.

Het veld opent zich bij mij en vele mogelijkheden verschijnen.
Ik voel, ik voel, ik voel.
Zoveel keuze mogelijkheden zijn er en……
ik viel me vrij.

Een gigantisch veld opent zich en dat voelt werkelijk vrij.

En dan….., hij onbewust, opent zich en nu pas voel ik het verschil.

Dit is wat er dus gebeurd.
Het veld van alle mogelijkheden,
verscholen voor velen in de leegte,
bedekt met trauma en angst,
dat veld dijt uit en ook hij gaat open.
Gaat stralen en praten. We stralen en zeggen allebei wat we willen in het vrije veld, waar alles mogelijk is.

Dat is hét,
het vrije veld van alle mogelijkheden
laat iedereen in zijn/haar waarde.
Iedereen heeft daar een eigen plek.
Geen strijd of competitie.
Want het is oneindig groot, daar past iedereen in.

Wie heeft ons wat anders verteld?
Waarom gaan we mee in de angstscenario’s op deze wereld?
Hierin herken ik alleen maar dwang en worden we gepusht in één mogelijke richting. Waarom maar één?

Overdenking op de eigen ervaring

Is het misschien mogelijk dat je dan gecontroleerd kan worden, als er maar één richting is?
Als alle mensen op hun eigen wijze met deze geplande crisis omgaan? Wat gebeurt er dan? Dan heb je er weinig controle meer over.

Waarom zou je dat willen?
Goede vraag. Om macht te hebben misschien?

Ik las laatst ergens dat de wezens achter het hele schaakspel, voor ons onzichtbaar, de scheppingskracht die wij mensen hebben nodig hebben en deze aftappen via het angstscenario.
Zij kunnen niets scheppen zonder ons. Dat raakte mij heel erg. Daarin voel ik een kracht in mij naar boven komen en laat de waarde van mijzelf zien. Het voelt heel krachtig in mij.

Dat is heel belangrijk dat we ons daar bewust van worden en ons daar ook naar gaan gedragen.

De verdraaide werkelijkheid wil heel graag dat je in hetzelfde scenario blijft en vooral in het angstscenario en doet wat je wordt opgedragen in ruil voor instant, opgedragen vrijheid. Zij bepalen jouw grens waarbinnen jij vrij bent en reken maar dat dat veld steeds kleiner wordt.

In deze werkelijkheid gaat jouw of mijn vrijheid vaak ten koste van een ander. Dat vinden we normaal. De een zijn dood is de ander zijn brood. Gek toch, dat we dat allemaal normaal vinden. Is vrijheid een ander tekort doen, hier, dichtbij of in Verweggiestan?

Ga terug naar jezelf en voel. Voelt deze vrijheid in al jouw vezels goed? Of wringt het toch ergens of doemt er een licht schuldgevoel op of vullen gedachtes zich als een stroom die over je gevoelens heen walsen, met waarom het WEL vrijheid is.

Daar waar spanning zit of weerstand, daar op dat snijpunt gebeurt er wat en daar moet je het ook zoeken. Voel in jezelf en ga er met je aandacht naar toe. Heb er geen oordeel over, laat gebeuren wat er is. Het is precies daar waar we hebben geleerd ver van weg te blijven.

Waar we nu in zitten is een proces van duizenden jaren. Het Matrix model is een mooie gevangenis en dat doorzien, maakt dat jij je kan bevrijden van de ketens die ons in slavernij houden en ons steeds meer ontmenselijken. Het is die ontmenselijking die de machthebbers nodig hebben om te doen wat ze van plan zijn.

Geef je kracht niet weg, neem je eigen positie weer in en neem een duik in jezelf. Alleen daar kan je het vinden. Vrijheid, scheppingskracht, jouw kracht, liefde en wijsheid.

Het opent mijn hartsbewustzijn in wie ik werkelijk ben, dat wordt eindelijk voelbaar.