Woorden kunnen zo opgaan in verstoppertje spelen… Je denkt de betekenis te kennen, maar plotseling verstopt ze zich, weet je de betekenis niet meer echt, realiseer je dat het een aangenomen betekenis/invulling kent, zonder een eigen bewuste beleving vanuit jezelf. Groots is zo’n woord, dat zich al gauw verstopt in; ver weg, bijna het heelal in, op zo’n afstand van jezelf, dat jij daar niet bij kan. Of het verstopt zich in, dat het een waan zou zijn, grootheidswaan, ook al iets waar je niet dicht bij wil of kan zijn. Een groots rijk, een groots gebaar, een groots imperium, een groots man. Allemaal verstopplekken, waar we dan naartoe moeten om te gaan zoeken in alle gaten en hoeken, behalve diep in onszelf voelen. Als kind wist ik wat groots was. Ik was het gewoon en ik voelde dat groots nog grootser zou zijn , later Nou, dat viel even tegen. Sterker nog, mijn grootsheid verdween bijna helemaal, naarmate ik ouder werd. Ik had het gevoel dat het ook niet mocht bestaan voor anderen. Er gebeurde altijd iets raars, net op het moment dat ik wilde vertellen hoe groots ik was. Opeens ging de aandacht naar de ander zijn grootsheid of werd ik vergeleken met een groots schrijver of kunstenaar of werd er een economisch model tussen geschoven vanuit; je mag dan wel groots zijn, maar daar kun je geen geld mee verdienen. De essentie van mijn eigen grootsheid verstopte zich in aannames van dat de ander grootser was, dat mijn grootsheid er niet doe deed als je aan het vergelijken ging en dat in een economisch gestuurde wereld er geen plaats voor was. Aannames werden overtuigingen. Overtuigingen werden verstopplekken. Totdat ik me realiseerde dat mijn grootsheid nooit in welk verstopplek dan ook zich zou ophouden. Toen werd ze weer zichtbaar en wist ik waar ze voor staat. Mijn enorme reikwijdte in gevoel, groots zonder woorden in een uitgestrekte stilte, onaantastbaar in mezelf, heel eigen ook. Een ander is niet grootser dan ik, het vergelijken is een formule die niet kan kloppen, want innerlijke grootsheid laat zich niet vergelijken, dat kan eenvoudigweg niet en dat de economie grootsheid heeft gedefinieerd in een geldsysteem, is ook al iets wat niet klopt met de rijkdom van grootsheid zelf. Ieder keer als ik weer ga zoeken naar mijn grootsheid, omdat ik me klein, of niet de moeite waard vind…herinner ik mezelf dat verstoppertje tijd over is en keer terug naar dicht bije oh zo ontroerende, blije grootsheid.