Op mijn balkon staan grote bakken die zich vanzelf voor een groot deel vullen met wat men algemeen “onkruid” noemt. We behandelen onkruid zoals het woord het ook aangeeft, het zijn kruiden die ondingen zijn en die je niet wenst in je tuin. Woekeraars en lastige kruiden. Wij leven in een tijd van schaarste, want aan schaarste verdient men zijn geld. Niet aan overvloed. De wilde natuur laat echter zien dat er overvloed bestaat. Volop. Iedereen weet wel dat als je één brandnetel in je tuin hebt, je na wat jaren een bos brandnetels hebt. Heerlijk brandnetel. De superfood van de lage landen.

Brandnetels heb ik niet op mijn balkon, maar de hondsdraf groeit er overvloedig. Inmiddels weet ik dat planten die het goed bij je doen, je iets te vertellen hebben. Wat brengt mij de hondsdraf. 

Wat begon met een paar plukjes hondsdraf, die blijkbaar uit mijn vorige tuin meewilde, net als de stinkende gouwe, bedekt het nu de bodem van, als het aan de hondsdraf ligt, alle bakken. 

Wat brengt mij de hondsdraf met zijn mooie paarse bloempjes in het voorjaar? Hondsdraf is o.a. heel goed bij hooikoorts waar ik ieder jaar weer last van heb. Zeker als je het inneemt voordat het seizoen begint is het een hele fijne helper. Daarom maak ik er tinctuur van. Vorig jaar heb ik voor het eerst de tinctuur gemaakt en dit jaar in januari ben ik begonnen met het gebruik ervan. Door de zeer vroege warme dagen werd ik toch overvallen door een flinke hooikoorts aanval. Echter na één dag zakte het weer af. 

Uit mijn kruidenbijbel: “Kruiden signatuur en eigenschappen” van Yvonne Maessen haal ik veel informatie. Hondsdraf werkt op de psyche, bij stress en verdrongen emoties. Het werkt kalmerend en ontkrampend. Is goed bij allerlei nerveuze klachten. Dat beeld past heel goed bij mij en wat fijn dat de hondsdraf zo welig tiert op mijn balkon, dat op het oosten ligt en in de morgen rijkelijk zon heeft, maar waar na de middag  de zon achter mijn appartement verdwijnt.

Hondsdraf is verder een doorzetter, woekert, maar laat de andere planten in zijn waarde. Het is een klimplant die ruimte laat voor de andere planten, de bodembedekker die een prachtig tapijt legt over de kale potgrond, zodat het vocht vasthoudt en dat heb ik goed kunnen ervaren vorige zomer, want ik heb minimaal water hoeven bijgieten. Terwijl de geraniums in de bakken aan het balkon kurkdroog waren, voelde de aarde in de balkonbakken licht vochtig.

Een gedachte stroomt bij mij binnen. Is het onze rijkdom die ons zo minachtend maakt naar inheemse kruiden, die volop overal staan? Het is niet iets exquise in de tuin. Je kan er ook niet over opscheppen, onkruid wordt door de meeste tuinliefhebbers eruit getrokken en erger nog de mensen ergeren zich aan al dat onkruid en zien het alleen maar als een slecht onderhouden tuin, terwijl de hondsdraf zich als jonge honden door mijn balkonbakken dartelen en het prille voorjaar kleur geeft.

Hondsdraf ik ben blij met je en zal je nog vaak gebruiken. Dank je voor je rijkdom en je doorzettingsvermogen die ik met deze schrijverij goed kan gebruiken. In deze tijd waar alles wordt geminimaliseerd en zo ook het woord via de media wordt verkondigd binnen het minimale concept van aanname. Een andere mening wordt daarin niet meer geduld. In dat veld groei jij hondsdraf, je nergens van aantrekkend, je eigen weg gaand en anderen de ruimte gevend, heerlijk door mijn balkon bakken en ik zie jou.

Ook inspiratie?

Wil je delen wat deze inspiratie met je doet of zelf een inspiratie opsturen?

Dat kan naar inspiratie@vrijmenszijn.nl.