Is wat ik gelezen heb en vertel over de ander, is dat van de ander, een andermans bezit of vertel ik wat ik gelezen heb door aan jou en is het daardoor van mij? Is wat ik hier schrijf van mij, zijn het mijn inspiraties in de zin van bezit? Is kennis of informatie jouw/mijn bezit? Of vertel ik het door mij heen. Informatie. Wij ZIJN informatiedragers en het is overal aanwezig in mij, buiten mij. Is informatie bezit?
Er is geen ik en jij. Ik ben jij en jij bent mij, de Maya groet, In Lak’ech.
Wat ik zeg, wat ik vertel, wat ik schrijf is en blijft ik. Ik ben jij en jij bent mij, daarin voelen we elkaar. De kennistaal vanuit de mind, het willen begrijpen, daarin kun je helemaal elkaar mis verstaan. Andere gedachtes hebben, andere meningen.
Ik ben jij en jij bent mij, klinkt als gedachte heel raar, maar invoelend zo kloppend.
Ik weet heel goed zelf wat kloppend is. Mijn hart klopt en dat van jou ook. Mijn hart weet en dat van jou ook.
Ik ben een andere jij, de moderne vertaling van “In Lak’ech”. Als ik dat binnen laat komen, wat is er dan anders in jij? De buitenkant, de ordening van gevoelens en emoties, het ritme en beweging? Ieder is uniek.
Ik kan alleen maar buiten mij zien wat ik in mij zie, wat ik denk en wat ik voel. Ik zie jou zoals ik mij zie. Wat ik vertel gaat alleen over mij. Mijn gedachtes, gevoelens, emoties en kennis.
Ik hoor mezelf praten en voel dat ik zeg wat ik denk, wat ik zie, wat ik voel, wat ik gehoord en gelezen heb. Het gaat allemaal over ik. Ik ben jij en jij bent mij, dus waarom zou ik mij druk maken over de ander? Het is de afleiding, de invoeging hier in het Matrix veld, wat er voor zorgt dat je steeds de blik naar buiten richt, steeds met de ander bezig bent, want daar hebben we allemaal woorden voor om jou beter en groter te laten voelen. Te laten voelen is altijd kortstondig. Voelen is altijd aanwezig in jou en in mij. Het is er altijd.
Ik ben jij en jij bent mij komt uit het bronveld dat steeds meer open gaat. Daar waar de invoeging heel dichtbij is in onszelf, daar zit ook het bronveld, dieper en grootser dan ik mij voor kan stellen, maar ik kan het wel voelen. Een beetje dan.
Ik zie jou, zoals ik mij zie.
Ik hoef jou niet te begrijpen of jij mij. Als ik mezelf maar begrijp.
Ik hoef geen erkenning van jou, als ik mezelf erken.
Ik hoef in jou niet mij te herkennen, ik ken jou als mij.
Als ik in mezelf ben, valt elke scheiding weg en valt alles samen. Ik ben jij en jij bent mij.