Dicht bij huis
lijken de taken willekeurig van aard
denkende dat we daarin leidend zijn
maar de willekeur geeft al iets anders aan
meer het moeten doen, dan
mee kunnen bewegen vanuit een innerlijke stroom
Lijstjes to do, we kennen ze allemaal
Hoe ook daarin een leider te zijn
We kennen het kup ervoor en gaan met die banaan
voor al die klussen waarvan het moeten zo vooraan lijkt te staan
dat we eigenlijk niet meer herkennen dat
het meer over overlevering gaat als mechanisme
Klussen doen als een herinneringsecho
van een (school/werk) systeem
met vinkjes als beloning als je je (huis) werk had gedaan
Tuurlijk heerlijk gevoel, job done
Maar sta je aan het roer daarvan
koos je voor een ogenschijnlijk niet zo praktische taak
om dan te merken dat er veel meer beweging kon ontstaan
Hierin weten en nemen jouw leider zijn
lijkt zo klein maar is zo groot!