Is it possible you write to me from the future
Dat je een link hebt ergens buiten de muren van de matrix
dat je deze tijdlijn opgespoord hebt
de coördinaten kent van mijn innerlijke wereld
zodat je vandaar uit mijn hart weer kan doen ontvlammen
ik die in deze programmering leef in deze gevangenis
als in de sprookjes, in de kerker of opgesloten in
een toren
of in een glazen kist
wachtend tot je me zou vinden
ik weet nu dat ik niet moet wachten
want ik heb te lang gewacht
de vergiftigde appel moet eruit gespuwd
ik moet zelf ontsnappen uit de kerker of toren
niet omdat ik dan geëmancipeerd zou zijn, de rollen omgedraaid
maar omdat ik je oorspronk voel
je calling
al zo lang in mijn hart draag
de rollen door de ogen van die hier kijken zat ben
maar twijfel ook
omdat de déception, de misleiding zo groot is
dat ik waarheid ervan
wil uitschreeuwen
de controleurs ter verantwoording wil hebben
de programmering van haat en woede op hen wil projecteren
hoe durfden jullie me slaaf te maken
hoe durfden jullie mijn oneindig speels en vrij wezen
in te kapselen
mijn DNA te geven in een taal
waar jullie zich in mengden
misbruik makend van

Wat kan ik doen , mijn geliefde
de storm beukt om mijn huis
het decor waarin ik leef wordt steeds meer een film
met kleuren die soms niet van deze aarde schijnen
Ik voel je zachte stroom van liefde
Snap hoe moeilijk het is je boodschap te laten landen
in de juiste woorden en trilling
kan bijna niet geloven dat je net zo verlangt als ik
tranen omdat ik weet hoe het voelt
zelfs al is het maar een echo van
ons samenzijn
vertaald door het brein in afstand en in een jij
mijn hart de tempeler van ..wij

Ik wordt hier geleefd door verslavingen, af hankelijk zijn van
terwijl de technologie daar steeds meer grip op krijgt
Hoe kan ik je bereiken, als in die zin ,codes liggen van ver weg, ruimte en tijd
Mijn hele denken is er mee doortrokken
Ook nu springen er duizenden beelden door me heen
van films, de ware, de boeken, de ervaring dat je in mij sprak
maar dat niet kon rijmen met de wereld van buiten
de rode draad in al deze programma’s van oorlog, honger en meer
wat is die draad
afgescheidenheid, verdeeldheid
ja, daar zijn we als mensheid wel in samen
de haat, de woede, de gekwetstheid van jaren, de trauma’s en miljoenen wegen die ons daarvan zouden verlossen naar het licht
en zo bleven we bezig
tussen de muren van de matrix
terwijl nu, de achtergrond van deze muren steeds duidelijker wordt
Ik accepteer geen leiding meer, die me geen gevoel van gelijkwaardigheid geeft
Een uitspraak die de flow van het schrijven doet stilstaan
hoe diep is leiding en verlossing en schuld en boete verweven met elkaar
het wenden naar
ook naar jou buiten de muren en je capaciteit te kunnen reizen in de tijd en boodschappen voor me achterlatend
ik kijk nu alweer tegen je op
hoe vaak je me ook zegt dat we dat samen zijn
omdat je me vasthoudt in de toekomst

Ik voel me verbonden met de aarde
ik heb haar lief zoals jij
daarom weet ik dat je van me houdt
Ik voel me verbonden met verhalen, die spreken van een vrije wereld en oneindigheid
soms zie ik de steden , de watervallen de doorzichtigheid van ons in samen
daarom weet ik dat je van me houdt
Ik weet hoe ik samen ademen kunnen als een liefdesverklaring schreef
en je me zag galopperen op een planeet
waar de kracht lag in kunnen bewegen zonder afstand tussen jou en mij

Ik heb je beloofd op te staan
als mens
als koningin
als jij en ik en de mensheid
De strijd woedt
de taal en het spreken staan onder druk
ik kan slechts nog naar je fluisteren
en besluiten moeiteloos te zijn
mezelf trouw te blijven
volgen in het hart
Ik weet dat je daar bent
in momenten
in hier en nu

Chrisan Laarman