Wat doet moeten met ons? Over het vrije moeten en het moetenmoeten.

De vieze putlucht in het vakantiehuisje waar ik een nachtje vertoef, maakt dat ik al vroeg in de frisse morgenlucht buiten zit. Heerlijk zittend onder de grote eikenboom en de den, die als een twee-eiige tweeling even hoog naast elkaar staan, word ik omringd door vogel gezang en het geroekoe van de duiven. In de vijver wassen de mezen zich en zoeken voedsel. Wat een heerlijke plek om te zitten schrijven.

Ik zit hier om te schrijven aan de website Vrij Mens Zijn. De site is in de maak en moet natuurlijk gevuld worden. Mijn gedachten schieten alle kanten op. Waar moet ik beginnen en ik voel dat het moeten er meteen insluipt. Ik stel mezelf een deadline, dat helpt mij om eraan te werken. Ja, dat was zo. Maar meteen voel ik dat het met deze site zo niet werkt. Dit is geen website van artikelen schrijven. Het gaat om inspiraties. Hé, vanaf dat ik het moeten loslaat, komt er weer een stroom en in die stroom laat zich weer een stukje ontvouwen van de website. Wow, hier gaat het dus om. Het is iedere keer in het moment dus heel goed voelen en schouwen wat er echt is. Waar zet het zich vast en waar stroomt het. Dit werkt met elke activiteit zo. Ga het zelf maar eens onderzoeken wat “moeten” met je doet en wat er gebeurt als je het loslaat.

Ik herinner mij dat ik jaren geleden een hele tijd heb geoefend met “moeten”. Ik was toen alleenstaande moeder met twee kinderen en dan sluipt het moeten er heel makkelijk in. Tot ik op een gegeven moment voelde dat het zo niet langer vol te houden was. Ik ben toen gaan onderzoeken wat er echt moest en wat ik mezelf oplegde dat moest. Wat zo leuk is, is dat ik zelf ging ervaren dat het meeste “moeten” ik mijzelf oplegde. Natuurlijk zijn er dingen die moeten gebeuren, maar als je doet wat prettig is of wat bij je hoort dan is het gewoon iets wat gedaan moet worden en wat dan fijn is als je het hebt gedaan. Daar hangt dan geen lading aan. Het is echt bevrijdend te ervaren als je het zelfopgelegde moeten los laat. En zo ontdekte ik, als voorbeeld, dat als ik in de avond de afwas deed, dat ik dat vanuit de moetmodus deed en dat was erg vermoeiend. Ik was al moe na een dag werken, mijn kinderen ophalen van de opvang, moeder zijn, eten koken, de kinderen naar bed brengen en dan ook nog maar de afwas, want dan is het maar gedaan en daarna plofte ik uitgeput neer op de bank. Aan het “moetenmoeten” hangt een zware lading en het maakt je moe en put je uit. Soms kan het niet anders, maar doe het zo min mogelijk. 

Zittend onder de bomen hoor ik geritsel boven mij en dennennaaldjes en zaadjes dwarrelen naar beneden. Ik kijk omhoog en een eekhoorn kijkt mij aan en hipt dan verder. Van boom naar boom, naar boom. Van stroom naar stroom naar stroom. Er hoeft helemaal niets en als vanzelf is het eerste artikel voor de website klaar.