Als we oneindige wezens zijn, zijn we altijd onderweg.
Dat is diep in mij een gevoel dat raakt
en in mij een oneindigheid opent,
die ik weinig in de wereld zie.
Maar wat je weinig ziet,
zegt niets over of het er is.
Het laat zich aan mij zien.
Iets is nooit af of nooit genoeg.
Het kan altijd beter of meer.
Als iets klaar is, verschijnt het volgende weer, het houdt nooit op, het is oneindig.
Als ik wat te weten kom, valt er altijd meer te weten.
Het houdt nooit op.
Er is altijd meer of minder.
Woorden als altijd en meer, daar zit geen einde aan, net als aan oneindig.
Als multidimensionale oneindige wezens waar zou ik me voor moeten beschermen?
Het zijn allemaal ervaringen en belevenissen in een grote soep van mogelijkheden en bewustzijn in dit leven.
Dit leven biedt mij verschillende mogelijkheden van ervaren.
In dit lijf kan ik alles ervaren,
als een deel van dat grote geheel.
Terwijl ervaren heel is, is ons beeld maar een deel.
Zodra we het geheel in onderdelen splitsen, zien we nog maar een deel.
Het ervaren voelt altijd heel.
Ook inspiratie?
Wil je delen wat deze inspiratie met je doet of zelf een inspiratie opsturen?
Dat kan naar inspiratie@vrijmenszijn.nl.