Ik wil fijne gevoelens voelen.
Alles lief en fijn.
Zoet en sappig, oh heerlijke peer.
Fijne gedachten in mij en meer.

Zacht en aardig.
Schattig en teer
Zwijmel ik verder
Het doet zo zeer.

Ik wil geen pijn
geen hardheid, geen venijn
Die kwade geest, die bromt en zeurt.
Niets is goed, het kan altijd beter.
Altijd serieus, getver een betweter.

Ja, zo moet het en gedraag je.
Jij weet echt niet zoveel.
Dacht jij het beter te weten?
Kom nu gauw, jij weet niets meer.

Cultuurbarbaar en masochist.
Dictator in de dop.
Zo hoor ik mijn moeder praten.
Tegen mij als kind en later.

Jij bent aardig, maar ik erudiet.
Voel me dom en weet het niet.
Het gaat in mijn cellen zitten.
Verborgen houdt het zich in mij.

Dan ontmoet ik mensen, vrienden.
Ongevraagd raken zij mij.
Gaan diep zitten in mijn cellen
Ik snap het niet, maar het raakt mij.

Weg zijn al mijn goede manieren.
Ik reageer als een aap.
Ik snap het niet, ik weet het niet.
Het gebeurt, het is raak.

Alléén thuis, lik ik mijn wonden.
Huil en voel me vervreemd van mij.
Welke kwade geest huist er in mij?
Wat beroerd mij nu het meest.

Hoeveel pijn kan een mens dragen?
Nou liters, kilo’s en veel meer.
Een masochist kan het wel dragen
en wil ervan steeds meer.

Hou toch op.
Het is genoeg.
Ik ga voelen deze keer.
Heel diep voelen in mijn cellen.
Ik wil weten heel veel meer.

In mijn lichaam kan ik voelen.
Wow dat ben ik niet gewend.
Zoveel voelen is echt wennen,
Maar ik wil mij leren kennen.

Iedere keer een beetje.
Voelen op zijn tijd.
Ik leef nog wel een tijdje
en kan voelen op mijn eigen tijd.