Hoe vaak hoor of lees ik niet dat we wakker moeten worden. Waren we dan in een diepe slaap? Of trekken de sluiers op en zien we nu wat verborgen lag achter die sluiers en waren we dus altijd al ziende en werd ons zicht alleen maar belemmerd.

Ons zicht op onze gevoelens wordt zwaar belemmerd en gevoelstaal wordt nog maar erg weinig gesproken, het is de mind die overheerst in ons taalgebruik.
Hoe kan je gevoelens onder woorden brengen als bijna niemand die taal meer spreekt en waar vind je ze dan?
Als je iets voelt wat je niet kent, hoe omschrijf je het dan? Je denkt al snel dat het niet klopt. Je raakt verwart in deze wereld waar alles wordt verdraaid en je gevoelens als raar ervaart, terwijl juist dat heel normaal zou moeten zijn.

Velen voorvoelde wat zich nu voltrekt, want wij zijn en waren altijd al ziende. Wij zijn de informatiedragers. Come on. We weten het eigenlijk heel goed, daar ergens heel diep in de diepste diepte.

Wij zijn zieners in een verblindende wereld, vol glitter and glamour, vol rumoer die zichzelf overschreeuwt en wij onszelf daarom niet meer horen. Wij zagen wel, maar wisten niet meer, door lagen stof en materie. Ons hart voelde het wel, maar jij verstond het niet meer.

Is dat de wereld waarop wij leven? Ja, zolang wij er op leven wel. Zolang Moeder Aarde niet meer gezien wordt, dwalen we als dolende rond op haar aardkorst. Waar verstand en gevoel uit elkaar wordt gereten en de mind controle al bijna alles heeft overgenomen. Hoofd en hart lijken onverenigbaar en leven als twee losstaande dingen en maken van ons ziende mensen, blinden en stap je zonder het te weten, de technocratische gevoelloze werkelijkheid binnen, waarin je mobiele telefoon de ziener wordt. Straks heb je dat ook niet meer nodig en word je gechipt en als blinde geleid door de controlerende macht.

Maar wij zijn zieners en voelen als geen ander haar kracht, want het is de zelfde kracht die wij in ons hebben. Wij zijn haar en zij is ons. Voel maar, wij zijn uit aarde geboren, vanuit het sterrenzaad. Waarin onze kosmische kracht ligt verankerd en wat zich vermengt met de aarde en al deze schoonheid schept. Het scheppende wezen is geboren. Samen herschrijven wij de gevoelstaal.